kind

{{kind}}{{/term}}

1 [algemeen]enfant 〈m., ook v.〉 〈ook figuurlijk〉

2 [meisje] petite 〈v.〉

♦voorbeelden:

1   kind noch kraai hebben • être seul au monde

     een kind van zijn tijd zijn • être de son temps

     een buitenechtelijk kind • un enfant illégitime

     〈figuurlijk〉 een doodgeboren kind • une affaire mort-née

     een echt kind • un enfant légitime

     nog een groot kind zijn • être un grand enfant

     dat kan een klein kind • c'est un jeu d'enfant

     een ondergeschoven kind • un enfant substitué

     dat kan een kind begrijpen • c'est simple comme bonjour

     zij is nog zo'n kind • elle est encore si enfant

     een kind krijgen • avoir un enfant

     〈schertsend〉 ik mag een kind krijgen als het niet waar is • je veux bien être pendu si ce n'est pas la vérité

     het kind bij zijn naam noemen • appeler un chat un chat

     een kind verwachten • attendre un enfant

     het kind met het badwater weggooien • jeter le bébé avec l'eau du bain

     ergens (als) kind aan huis zijn • être qp. comme chez soi

     van kind af aan • dès l'enfance

     geen kind aan iemand hebben • ne pas être gêné par qn.

     als kind • lorsque j'étais enfant

     zo onschuldig als een (pasgeboren) kind • innocent comme l'enfant qui vient de naître

     〈spreekwoord〉 kinderen en dronken mensen zeggen de waarheid • la vérité sort de la bouche des enfants

2   een knap kind • une belle petite

     ach kind, schei toch uit! • voyons mon petit, je t'en prie!

¶   het kind van de rekening zijn • être le dindon de la farce

Deens-Russisch woordenboek. 2015.